ปรัชญา [ Philosophy
]
ความหมายโดยศัพท์ของคำว่า " ปรัชญา" ตามหนังสือปรัชญาเบื้องต้น
ของ ม.รามคำแหง อธิบายไว้ว่า " ปรัชญาหมายถึง ผู้ที่รักความปราดเปรื่อง
หรือ ผู้ปราถนาจะเป็นปราชญ์ หรือ ผู้ปราถนาจะฉลาด หรือ ผู้ที่ยังไม่รู้และปราถนาจะรู้มากขึ้น"
[ แปลตามรากศัพท์เดิมของคำว่า Philosophy
] หรือถ้าแปลตามพจนานุกรมก็หมายถึง "
วิชาที่ว่าด้วยเรื่องความรู้ และ ความจริง "
ผู้ที่คิดค้นความรู้ต่างๆจนเป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปในหลักการและเหตุผล
บางครั้งเราก็เรียกผู้นั้นว่า "
นักปราชญ์ " เมื่อเป็นนักปราชญ์แล้ว อีกคำที่ตามมาก็คือ
" ปรัชญาเมธี"
ความหมายก็คล้ายๆกัน คือ หมายถึง ผู้ที่เป็นนักคิดทั้งหลาย แต่"คิด"ในที่นี้หมายความว่า
คิดในสิ่งที่เป็นหลักการ มีเหตุมีผล และมีผู้คนยอมรับ มิใช่คิดเรื่อยเปื่อย
เหมือนคนช่างฝัน อะไรทำนองนั้น
และ ผู้ที่จะเป็นนักปราชญ์ หรือ นักปรัชญาเมธีได้ ต้องเป็นผู้ที่คงแก่เรียนอย่างมาก
มีความรู้ที่กว้างขวาง และมีหลักการที่แน่นอน มีคำพูดของนักปราชญ์ชาวจีนผู้หนึ่งกล่าวไว้ว่า...
"ผู้ที่จะเป็นปราชญ์ได้ ต้องอ่านตำราให้ได้หมื่นเล่ม
และ เดินทางให้ได้หมื่นหลี้ ผู้นั้นจึงจะสมควรกับคำว่า ปราชญ์..."
